Ang Panitikan ng Pilipinas ay pangunahing tumutukoy sa umiiral, umuunlad, at namamayaning uri at anyo ng katutubong panitikan.
Ang kahalagahan ng panitikan sa bawat bansa sa daigdig ay katulad ng isang walang katapusang daloy ng tubig
sa batisan. Magwawakas lamang ito kung ang mga nakalimbag na titik ay mawawala sa daigdig at kung ang mga tao ay mawawalan na ng kakayahan
sa pagpapahayag ng kaisipan, damdamin at karanasan.” -Mula sa aklat na Panitikang Filipino (Pandalubhasaan) ni Consolacion Sauco et al.
